Spojrzenie w przeszłość

Przemysł

Właścicielami miasta byli przedstawiciele możnych rodów: Dewinów, Bibersteinów i Promnitzów, których rezydencje stoją do dziś na wzgórzu zamkowym.

Przez kilka stuleci Żary były ośrodkiem “wolnego państwa stanowego”. Ich mieszkańcy bogacili się na handlu i rzemiośle. Już w XIV w. w mieście istniały cechy sukienników, płócienników, piwowarów, szewców, farbiarzy… W wieku XIX Żary stały się prężnym ośrodkiem przemysłowym. Szczególną rolę odgrywały zakłady włókiennicze, w których pracowało 50 proc. wszystkich zatrudnionych w przemyśle.

II Wojna Światowa

W czasie II wojny światowej Niemcy przenieśli do Żar oddział zakładów lotniczych Focke-Wulf. W kwietniu 1944 r., po alianckim nalocie, legła w gruzach część zabudowy starego miasta. W lutym 1945r. do Żar wkroczyły wojska Armii Czerwonej. Na mocy traktatu poczdamskiego miasto powróciło do Polski.

Artyści na żarskim dworze

Georg Philipp Telemann – obok Sebastiana Bacha najwybitniejszy kompozytor niemiecki XVIII w. W latach 1704 -1709 był kapelmistrzem nadworze Erdmanna IPromnitza. W Żarach powstała m.in. “Suita Polonaise”.

Kalendarium

Początki osadnictwa na ziemi żarskiej sięgają czasów prehistorycznych. Nazwa “Zara” (odnosząca się najprawdopodobniej do niewielkiego, niezależnego plemienia słowiańskiego) pojawia się po raz pierwszy w 1007r. w kronice Thietmara. W owym czasie za panowania Bolesława Chrobrego, ziemia żarska wraz z Łużycami została przyłączona do Polski.
Miasto lokowano na prawie magdeburskim ok. 1260r. Objęło ono swym zasięgiem trzy ośrodki: osadę targową przy “trakcie solnym” z Lipska do Wrocławia, gród wzniesiony pośród bagien (na terenie późniejszego zamku) i osadę franciszkańską, która powstała w 1274r.
Burzliwa historia ziem pogranicza śląsko – łużyckiego sprawiła, że Żary nader często zmieniały przynależność państwową. Obejmowali nad Żarami zwierzchnictwo Piastowie śląscy (do 1364r.), królowie czescy (do 1635r.), elektorowie sascy (do 1815r.), władcy Prus.